"Nie znam tego kanji, co robić?" - o szukaniu kanji w Internecie i słownikach słów kilka

Częściej niż rzadziej zdarza mi się natrafić w książce/mandze/Internecie na znak kanji, którego nie znam. W tym poście opowiem, co wówczas robię.

Zacznę od rekomendacji. Bardzo pomocnym w nauce sposobów na znalezienie kanji był dla mnie post w poniższym linku:
LINK (język angielski)
Własne sposoby (pokrywające się z tymi w linku) opiszę poniżej na przykładzie.

Całkiem niedawno zapragnęłam kupić książkę o rysowaniu facetów w mandze. Dysponowałam jednak tylko okładką:

Nie znałam kanji z okładki, więc moje czytanie wyglądało tak: ["Coś" e kyarakutaa no "coś" ki kata] (znak 方 już znałam, odsyłam do posta o Toshizō Hijikacie). Co zatem robić?

1. Szukanie po znakach kluczowych.

Znaki kluczowe (ang. radicals) to tak jakby mniejsze znaki z których składa się znak kanji. W pierwszym znaku na okładce mamy trzy takie znaki, 艹, 日, 月. Idę na stronę Jisho.org (dla znających język angielski!) i wybieram opcję "Radicals" (z lewej strony wyszukiwarki). Otworzy mi się okno ze znakami kluczowymi, z których wybieram te, które widzę w szukanym znaku.

Iiiiiii jest! ^^ Znak numer 11 to mój znak. Jeden klik i znam wszystkie czytania. Już wiem, że mój znak w postaci takiej, jaka jest na okładce, czyta się MOE (萌え). Ha! No oczywiście ;) Moe to w końcu slangowe japońskie określenie lekkiego fetyszu ;) 萌える (moeru) zaś oznacza podkochiwać się w kimś, mieć bzika na czyimś punkcie.

Oprócz szukania po znakach kluczowych Jisho.org oferuje także szukanie znaku narysowanego albo wypowiedzianego na głos. Nie próbowałam żadnej z tych opcji, więc nie mogę nic na ten temat powiedzieć.

Istnieje też polski słownik kanji, w którym można znaleźć znak po elementach kluczowych. Zasada ta sama, jak w przypadku Jisho.org. Link poniżej. Gorąco polecam!

Mały, skromny japoński pomocnik

2. Słownik (albo wiki słownik) i szukanie po liczbie kresek.

Po odkryciu Jisho.org już tego sposobu nie stosuję, ale na początku był dla mnie podstawą. Na pewno przyda się osobom nie znającym angielskiego a dysponującym zwykłym słownikiem kanji. W każdym słowniku kanji (na Wikipedii też) znajduje się indeks znaków pogrupowanych według liczby kresek. Przykładowo, znak 一 to jedna kreska, 二 dwie, 六 cztery i tak dalej. Żeby korzystać z tej metody, trzeba się nauczyć pisania kresek w kanji. Nie jest to takie proste, jak by się mogło wydawać. Kreską w kanji nie nazywamy jako takiej linii prostej, a linię, którą piszemy bez odrywania ręki. Na przykład, 口 ma trzy kreski, pionową (lewa strona), poziomą (dół) i pionowo-poziomą (góra i prawa strona). To jest temat na oddzielny post.

W każdym razie, mamy kolejny znak z okładki, 描. Przyjrzyjmy się mu i policzmy kreski.

Pożyczyłam sobie obrazek z wyszukiwarki obrazkowej :3. Nasz znak ma 11 kresek. Możemy otworzyć indeks i go poszukać.

Kanji składające się z 11 kresek na anglojęzycznej Wikipedii

Można sobie oczy wypatrzeć, no, ale jest >.> Piętnasta kolumna, drugi wiersz. Wikipedia nie podaje znaczenia tego znaku. Co trzeba zrobić? Skopiować znak i wrzucić go do Jisho.org albo jakiegokolwiek innego słownika kanji na sieci (nawet po prostu w Google, dopisując słowo "kanji"). Dzięki temu wiem już, że znak 描 pisany jako czasownik 描く (kaku) oznacza "rysować".






Mam już całe określenie 描き方. Dla pewności wrzucam je jeszcze w całości do wyszukiwarki Google z dopiskiem "translation". W wyniku tego działania wiem już, że 描き方 powinnam czytać "kaki kata" a tłumaczyć "how to draw", czyli, po naszemu, "jak rysować". Słowo キャラクター jest napisane katakaną i jest to kalka językowa z angielskiego "characters", a oznacza ni mniej ni więcej tylko "postacie".

Tytuł szukanej przeze mnie książki to "Jak rysować postacie moe"*, 萌えキャラクターの描き方. Japońską frazę, w pocie czoła wyszukaną, mogę już wykorzystać do szukania książki na aukcjach ;) (jak kupuję na aukcjach opisałam tutaj)

To by było na tyle jeśli chodzi o odnajdywanie przeze mnie kanji. Można rzec, że to taka pierwsza pomoc. Więcej sposobów opisanych jest w linku wstawionym na początku tego posta.

Życzę wszystkim powodzenia i wielu znalezionych kanji! (Złap je wszystkie! XD)





*Gdybym chciała być dosłowna, przetłumaczyłabym tytuł "Sposób rysowania postaci moe", brzmi to jednak mniej chwytliwie niż "Jak rysować postacie moe".

Czytamy z "Hakuōki" (hiragana, katakana + proste kanji)

Czasem warto popróbować swych sił :) Dziś wstawiam dwie strony z artbooka z "Hakuōki Sweet School Life". Język, którego używają bohaterowie, jest potoczny, ale mimo to spróbujmy je przeczytać.

Przypominam, że:
斎藤一 - Saitō Hajime
沖田総司 - Okita Sōji

Natomiast:
雪村 千鶴 - Chizuru Yukimura (bohaterka "Hakuōki")

Pozostałe kanji:
好 (suki) - lubić/być zakochanym
私 (watashi) - ja
見(る) (mi(ru)) - widzieć

Rozwiązanie (podświetl):

Czytanie:

Saitō [ts....! anta ga sukida! Chizuru!]
Yukimura [...watashi mo desu, Hajime-san]

Tłumaczenie:

Saitō [tsk...! Kocham cię, Chizuru!]
Yukimura [...ja ciebie też, Hajime]


Słownictwo:
anta - ty (forma potoczna, nieco ofensywna)
watashi - ja (forma neutralna)
mo - partykuła oznaczająca 'też, także, również'

Rozwiązanie (podświetl):

Czytanie:

Okita [hora, kamera wa koko da yo. yoku mite]
Yukimura [ha, haa...]
Okita [hai, chiizu]

Tłumaczenie:

Okita [Hej, aparat jest tutaj. Spójrz ładnie.]
Yukimura [ha, haa...]
Okita [A teraz uśmieeech]

Słownictwo:

hora - Zobacz!/Hej!
kamera - aparat fotograficzny
koko - tutaj
yoku - dobrze, ładnie
chiizu - ser ("cheese" mówione przy robieniu zdjęć przez narody anglojęzyczne w celu uzyskania uśmiechu)


Mam nadzieję, że wyszło :)

Ciacha z "Hakuōki" w wersji kanji - Kazama Chikage, Sannan Keisuke, Nagumo Kaoru

Dziś na tapecie antagoniści. W "Hakuōki" mamy czterech głównych, ale opiszę tylko tych przystojniejszych, przepraszam, taki kaprys :3. Są to: Kazama Chikage, Sannan Keisuke i Nagumo Kaoru. Znalazłoby się jeszcze kilku pomniejszych "tych złych", ale dajmy im na razie spokój.


風間千景

O Kazamie ciężko coś powiedzieć, nie ujawniając przy okazji szczegółów fabuły. Gdy spotykamy go pierwszy raz w zajeździe Ikeda, walczy po stronie rojalistów i udaje mu się wraz ze swoimi dwoma pomagierami nieźle poszarpać oddział Shinsengumi.
Kazama jest dumnym i niezależnym mężczyzną. Jego zdolności szermierskie przewyższają te, którymi szczycą się członkowie Shinsengumi. Na początku historii wiele wskazuje na to, że pochodzi z bardzo wpływowej rodziny. Wszystko to sprawia jednak, że facet epatuje niesłychaną butą a los innych nie wydaje się go za wiele przejmować. Jest głównym antagonistą w dwóch ścieżkach, sprzymierzeńcem w jednej i głównym amantem w "normalnym" (kiedy graczowi nie udaje się dostać ścieżki żadnego z członków Shinsengumi) scenariuszu. Jego nazwisko i imię pisze się 風間千景 a czyta kaza(風)ma(間) chi(千)kage(景).

風
- czytanie on On: フウ、 フ (fuu, fu)
- czytanie kun かぜ、 かざ-、 -かぜ (kaze, kaza-, -kaze)
Znaczenie podstawowe: wiatr
風 (かぜ, kaze) - wiatr. bryza
風邪 (かぜ, kaze) - przeziębienie, grypa
旋風 (せんぷう, senpuu) - wicher, trąba powietrzna, zamieszanie
風 (フウ, fuu) - powietrze (jako element bądź pierwiastek natury), metoda, sposób, maniera, styl, wygląd
風格 (フウカク, fuukaku) - wygląd, styl, osobowość
暴風 (ボウフウ, bōfuu) - burza, wichura
台風 (タイフウ, taifuu) - tajfun, huragan
JLPT N4


間
- czytanie on カン、 ケン (kan, ken)
- czytanie kun あいだ、 ま、 あい (aida, ma, ai)
Znaczenie podstawowe: przerwa, przestrzeń
間 (あいだ, aida) - przestrzeń (pomiędzy czymś a czymś), przerwa, pauza
間中 (あいだじゅう, aidashuu) - podczas
この間 (このあいだ, konoaida) - ostatnio, wtedy, w międzyczasie, podczas gdy
間 (ま, ma) - przestrzeń, czas
居間 (いま, ima) - salon w stylu zachodnim
JLPT N5




千
- czytanie on セン (sen)
- czytanie kun ち (chi)
Znaczenie podstawowe: tysiąc.
千 (セン, sen) - 1,000, tysiąc
四千 (ヨンセン, yonsen) - 4000, cztery tysiące
一千 (イッセン, issen) - 1,000, jeden tysiąc
JLPT N5



景
- czytanie on ケイ
- czytanie kun - brak (ALE jest wyjątek, o którym za chwilę)
Znaczenie podstawowe: krajobraz, widok
景 (ケイ, kei) - widok
景観 (ケイカン, keikan) - sceneria, krajobraz
WAŻNE: Znak 景 można przeczytać jako "kage" (tak jak w imieniu naszego bohatera), wówczas występuje jako zamiennik 影 i oznacza "cień".
JLPT N3


Pamiętam, jak kiedyś trafiłam na wypowiedź fana (fanki?) "Hakuōki", która dowodziła, że "Chikage" oznacza "Cień krwi" albo "Krwawy cień". Cóż, ktoś chyba nie sprawdził pisowni i zbudował sobie teorię na tym, co sam gdzieś tam ukradkiem zasłyszał. "Chi" pisane 血 rzeczywiście oznacza krew, ale w przypadku pana Kazamy mamy do czynienia z 千 a nie z 血. Jego imię zapisuje się znakami na "tysiąc" i "cień", nie na "krew" i "cień". Już machnę ręką na fakt, że 景 to w zasadzie znak na "krajobraz" ;D, bo czytany jako "kage" faktycznie oznacza "cień".


山南敬助

Historia Sannana niezależnie od ścieżki obrazuje drogę ku złu. Pokazuje, jak dokonując coraz to bardziej wątpliwych moralnie wyborów w pewnym momencie można znaleźć się w miejscu, z którego nie da się już zawrócić. Sam Sannan jest głównym antagonistą tylko w jednej ze ścieżek, ale jego powolny upadek możemy obserwować w każdej z nich (po prawdzie to najbardziej jest widoczny jeszcze przed wyborem ścieżki, w tzw. casual story).
Sannan Keisuke zaczyna opowieść jako inteligentny, dobry i łagodny młodzieniec. Cieszy się poważaniem wśród kompanów i jest darzony wielkim zaufaniem przez dowódców, Kondō i Hijikatę. W Shinsengumi pełni rolę trzeciego dowódcy i sekretarza. Przydarza mu się jednak coś złego. Coś, co pcha go do pierwszego z wyborów, które zaważą nie tylko na jego życiu.
Imię i nazwisko 山南敬助 czyta się san(山)nan(南) kei(敬)suke(助) (także Yamanami Keisuke, o czym napiszę poniżej - historyczna ciekawostka).


山
- czytanie on サン、 セン (san, sen)
- czytanie kun やま (yama)
Znaczenie podstawowe: góra
山 (やま, yama) - góra, pagórek, wzgórze, kopalnia
山 (サン, san) - góra/szczyt w nazwach geograficznych, np. 富士山 (フジサン, Fujisan) - góra Fuji
山陰 (ヤマカゲ, yamakage) - zacienione miejsce u podnóża góry, nisza
JLPT N5


南
- czytanie on ナン、 ナ (nan, na)
- czytanie kun みなみ (minami)
Znaczenie podstawowe: Południe (kierunek świata)
南 (みなみ, minami) - Południe (kierunek świata)
南アフリカ (みなみアフリカ, minamiafurika) - Afryka Południowa
南極 (ナンキョク, nankyoku) - Biegun Południowy, Antarktyda
JLPT N5



敬
- czytanie on ケイ、 キョウ (kei, kyō)
- czytanie kun うやま.う (uyami.u)
Znaczenie podstawowe: zachwyt, szacunek
敬う (うやまう, uyamiu) - okazać szacunek
敬 (ケイ, kei) - szacunek
敬意 (ケイイ, keii) - szacunek, honor
失敬 (シッケイ, shikkei) - brak szacunku, brak ogłady, niegrzeczność
愛嬌 (アイキョウ, aikyō) - urok, atrakcyjność
JLPT N2


助
Znak został juz omówiony wcześniej :) -> 助



A teraz obiecana ciekawostka. Jak wiadomo, bohaterowie "Hakuōki" są w większości oparci na postaciach historycznych. Twórcy gry zachowali niektóre dotyczące postaci szczegóły, np. porywczość Harady czy małomówność i zachowywanie dystansu przez Saitō. Zmienili sporo, np. wiek, czy wzrost co poniektórych. Jedną ze zmian było uczynienie z Sannana antagonisty.
Sannan Keisuke naprawdę nazywał się Yamanami Keisuke (zwróćcie uwagę na czytania on i kun znaków jego nazwiska) i, jak wyczytałam w książce "Shinsengumi. Ostatni wojownicy szoguna", został skazany na odebranie sobie życia przez samego Kondō Isamiego. Trzeba zaznaczyć, że Kondō i Hijikata nie są w tej książce przedstawieni w najlepszym świetle. Owszem, stworzyli z niczego doborowy oddział samurajski, ale mocno grzeszyli pychą, okrucieństwem, wyzyskiwaniem datków na Shinsengumi od Bogu ducha winnych kupców i sianiem postrachu wśród zwyczajnych ludzi. Zachowywali się jak szefowie mafii. Za czasów Yamanamiego żył jeszcze Serizawa Kamo, a tego faceta można spokojnie podawać za przykład psychopaty u władzy. Nie dziwiłabym się nikomu, kto mając taką trójkę nad sobą, zwiewałby dokąd pieprz rośnie. Dla Yamanamiego miarka przebrała się, gdy Kondō nakazał przeniesienie kwatery głównej Shinsengumi do świątyni buddyjskiej - wbrew woli mnichów, którzy jednakowoż niewiele mieli w tej sytuacji do powiedzenia. Yamanami zbiegł z Shinsengumi, zostawiając list pożegnalny, w którym wyjaśnił powody swego odejścia. Niestety, według kodeksu ustanowionego przez Kondō i Hijikatę, karą za dezercję była śmierć. Shinsengumi było jak zakon. Nie można było z niego odejść, nie można było założyć rodziny, było się zobligowanym do wypełniania rozkazów dowódcy bez mrugnięcia okiem. Za Yamanamim wysłano Okitę, aby sprowadził uciekiniera z powrotem. Tak też się stało. Co znamienne, Yamanami poddał się bez walki. On i Okita byli przyjaciółmi. Po powrocie ich obu do kwatery, Kondō nakazał Yamanamiemu popełnienie seppuku, czyli rytualnego samobójstwa. Ów zgodził się. O asystenturę przy seppuku poprosił Okitę.
Przyznam, że mimo kreowania Sannana w grze na czarny charakter, nie potrafiłam go nie lubić, a znając jego prawdziwą historię, jeszcze bardziej mi go szkoda. Pozostanie dla mnie w gronie "tych złych", których darzę sympatią.



南雲 薫

Ciężko jest znaleźć jakąś przyzwoitą grafikę z Kaoru. Jeśli ktoś chce być "hardkorem", może spróbować przetłumaczyć powyższy tekst :)
O Nagumo Kaoru, tak jak o Kazamie, nie można wiele powiedzieć, nie spoilerując przy okazji fabuły gry. Ten tajemniczy młodzieniec od początku obserwuje Shinsengumi i nie wiadomo właściwie, czego chce i po czyjej stoi stronie. Co więcej, główna bohaterka zdaje się go interesować bardziej niż rewolucja w Japonii.
Kaoru jest głównym antagonistą tylko w jednej ze ścieżek. Jego imię i nazwisko pisze się 南雲 薫 a czyta na(南)gumo(雲) kaoru(薫)


南
Znak został omówiony wyżej :)


雲
- czytanie on ウン (un)
- czytanie kun くも、 -ぐも (kumo, -gumo)
Znaczenie podstawowe: chmura
雲 (くも, kumo) - chmura
雲行き (くもゆき, kumoyuki) - pogoda, wygląd nieba
白雲 (しらくも, shirakumo) - białe chmury
暗雲 (アンウン, anun) - czarne chmury
青雲 (セイウン, seiun) - czyste, niebieskie niebo
JLPT N2


薫
- czytanie on クン (kun)
- czytanie kun かお.る (kao.ru)
Znaczenie podstawowe: woń, aromat
香る (かおる, kaoru) - pachnieć (przyjemnie)
薫 (クン, kun) - (przyjemny) zapach, woń, aromat
JLPT N1



Poniżej zamieszczam sposoby pisania tych dzisiejszych znaków zaliczonych do grupy JLPT N5 i N4:


風




間



山



南





Do następnego ;)

Podsumowanie tygodnia 05

Trochę się obijałam. Próbowałam czytać jakieś przypadkowe japońskie rzeczy (z różnym skutkiem) i to by było na tyle. Nie jestem z siebie zadowolona :/ W tym tygodniu troszkę siebie przycisnę.

Japońskie budki z jedzeniem

Dziś zamieszczę trochę zdjęć wygrzebanych w Internecie. Kto przeczyta wszystkie nazwy dań serwowanych przez uliczne stragany? ;) To okazja do poćwiczenia czytania w praktyce.

1.

2.

3.

4.

Odpowiedzi:
1. takoyaki
2. yakisoba
3. tōmorokoshi
4. raamen

XwaYdesu

Przerabiałam to już z dziesięć razy, ale zaczynając któryś tam raz od nowa nie sposób tego pominąć.

これはねこです。
Kore wa neko desu.
To jest kot.

desu = jest

ねこです。
Neko desu.
(To jest) kot.

くろいねこです。
Kuroi neko desu.
(To jest) czarny kot.

Partykuła は najprościej mówiąc określa podmiot w zdaniu. Najlepiej tłumaczy ją wyrażenie "jeśli chodzi o". Zapisujemy ją znakiem na "ha", ale czytamy "wa".

わたしは ポーランドじん です
Watashi wa Pōrandojin desu.
(Jeśli chodzi o mnie, jestem Polakiem/Polką.)
Jestem Polakiem/Polką.

わたしはねこがすきです。
Watashi wa neko ga sukidesu.
(Jeśli chodzi o mnie, kocham koty.)
Kocham koty.

わたしのでんわばんごうは 8298734です.
Watashi no denwa bangoo wa 8298734 desu.
(Jeśli chodzi o mój numer telefonu, to jest to 8298734.)
Mój numer telefonu to 8298734.


...chyba tyle wystarczy, żeby załapać sens.

Keep calm and learn Japanese.

Podsumowanie tygodni 03 i 04

Mało się działo. Powtarzałam materiał z działu pierwszego z "Genki I", a poza tym byczyłam się i grałam w FFXIV. Troszkę nadrobiłam w zeszłym tygodniu, co widać po wpisach na blogu. Mam w planach troszkę bardziej na serio przysiąść nad gramatyką (już zaczęłam pisać post na ten temat) i pobawić się jeszcze w wyszukiwanie kanji, którymi zapisywane są imiona i nazwiska wybranych postaci ze świata m&a.

Keep calm and carry on <3

Diabolik Lovers - Yui Komori & spółka Sakamaki

Dziś na tapecie Diabolik Lovers! ^^ Między innymi dla tej gry chcę się nauczyć japońskiego, więc...

Przywitamy się z Yui Komori i braćmi Sakamaki.

Zacznijmy od Yui. To niewinna, dziewczęca istotka, która we wczesnym dzieciństwie straciła rodziców i została adoptowana przez katolickiego księdza. Jest radosna, pełna ideałów i zawsze skora do pomocy. Kiedy jej przybrany ojciec wyjeżdża do Transylwanii, Yui ma pecha przeprowadzić się do rezydencji zamieszkanej przez sześciu skrywających mroczną tajemnicę braci. Jej nazwisko zapisuje się 小森, a czyta ko(小)mori(森). Imię zapisujemy katakaną, więc bez uniesień ;)


小
- czytanie on ショウ (shō)
- czytanie kun ちい.さい、 こ-、 お-、 さ- (chii.sai, ko-, o-, sa-)
Znaczenie podstawowe: mały
小さい (ちいさい - chiisai) - mały, malutki
小さい頃 (ちいさいころ - chiisaikoro) - jako dziecko, kiedy byłem/byłeś/był dzieckiem
小学生 (しょうがくせい - shōgakusei) - uczeń szkoły podstawowej
Znak 小 należy do grupy N5
Sposób pisania:

森
- czytanie on シン (shin)
- czytanie kun もり (mori)
Znaczenie podstawowe: las
森林 (シンリン - shinrin) - las
森林火災 (しんりんかさい - shinrinkasai) - pożar lasu
森林地 (しんりんち - shinrinchi) - teren zalesiony
森 (もり - mori) - las
大森 (おおもり - oomori) - duży las
Znak 森 należy do grupy N2

Można rzec, że Yui ma urocze nazwisko :). "Mały" i "las" to znaki, które pasują do tej słodkiej i pełnej życia dziewczyny. No cóż, czas zająć się tym, co wypaczyło a później przemieniło jej osobowość do cna, czyli braćmi Sakamaki.

Może i wyglądają niewinnie, ale to wampiry. Ayato, Kanato, Laito, Shuu, Reiji i Subaru nie są świetlistymi rycerzami ze "Zmierzchu". Nie są nawet romantycznymi potworami z "Kronik wampirów". To zgraja nieźle trzepniętych sadystów, do których lepiej nie podchodzić bliżej niż na dziesięć kilometrów. No chyba, że w grze. W grze można bliżej :3. Ich nazwisko 逆巻 czyta się saka(逆)maki(巻). Ich imiona są zapisywane w katakanie, więc znów - pomijamy.


逆
- czytanie on ギャク、 ゲキ (gyaku, geki)
- czytanie kun さか、 さか.さ、 さか.らう (saka, saka.sa, saka.rau)
Znaczenie podstawowe: zły, odwrócony, odwrotny.
逆 (ギャク, gyaku) - odwrotność, przeciwieństwo
反逆 (ハンギャク, hangyaku) - zdrada, bunt, insurekcja
逆旅 (ゲキリョ, gekiryo) - zajazd, karczma
逆 (さか, saka) - odwrotność, rewers
真逆 (まさか, masaka) - "to niemożliwe!", "o, nie!", "chyba nie myślisz, że...", słowo używane, gdy spotyka nas coś zaskakującego, kiedy chcemy wyrazić niedowierzanie
逆らう (さからう, sakarau) - sprzeciwić się, nie posłuchać kogoś/czegoś
Znak 逆 należy do grupy N2




巻
- czytanie on カン、 ケン (kan, ken)
- czytanie kun ま.く、 まき、 ま.き (ma.ku, maki, ma.ki)
Znaczenie podstawowe: zwój, tom, księga, zwijać, związywać, także: klasyfikator do zwojów/tekstów
巻 (カン, kan) - tom (księgozbioru), szpula (filmu)
巻末 (カンマツ, kanmatsu) - koniec książki
圧巻 (アッカン, akkan) - najlepsza część czegoś, arcydzieło
巻く (まく, maku) - owijać, zwijać
巻 (まき, maki) - zwój, zakole, tom (książki)
渦巻き (うずまき, uzumaki) - wir (wodny), splot, spirala (Pamięta ktoś "Naruto"? Główny bohater miał na nazwisko Uzumaki ;))
Znak 巻 należy do grupy N2.

Panom Sakamaki nieźle dobrano nazwisko. Znaki na "odwrócony" i "zwój" kojarzą się z czymś złowrogim, anormalnym. Gdyby dać się ponieść wyobraźni, to biorąc pod uwagę nawiązania do katolicyzmu w grze można by sądzić, że ich nazwisko jest aluzją do Biblii Szatana, podaną w typowo japońskim stylu (bo nie księga, a zwój). Jak myślicie?

Na dziś to koniec. Z powyższych znaków należy zapamiętać jedynie 小 :)

Keep calm and learn kanji.

Trzy poziomy piekła, czyli hiragana, katakana i kanji - jak czytać, żeby było dobrze.

Kiedy zakładałam ten blog, myślałam, że będzie mi on służyć jako dziennik, pamiętnik i sposób na to, żeby dobrze się bawiąc zapamiętać jak najwięcej kanji. Chciałabym jednak pisać tu posty dotyczące nie tylko kanji. Chcę traktować ten blog jak mój notes, zeszyt, w którym zapisuję notatki z lekcji i wszelkie ciekawostki, na które trafię.
Dziś siedziałam nad podręcznikiem "Genki I" i między innymi przeczytałam dział o japońskim piśmie. Kiedy zaczynałam przygodę z językiem japońskim, nikt mi nie wyjaśnił, co to są te krzaczki, dlaczego to jest pisane tak a tamto inaczej i jak się to wszystko, do cholery jasnej, czyta. Do wszystkiego doszłam sama, porównując, zgadując, szukając materiałów, studiując. Dział, który przeczytałam dzisiaj, zawiera wszystkie zasady czytania w języku japońskim. Pomyślałam, że gdybym wtedy, na samym początku, trafiła na taki tekst, zaoszczędziło by mi to sporo pracy i czasu. Chcę dziś napisać o tym, jak czytać pismo japońskie. Będę podpierać się "Genki I" i "Słownikiem znaków japońskich" Bogusława Nowaka.


Pismo japońskie składa się z trzech systemów znaków, hiragany, katakany i kanji. Wszystkie znaki mogą być użyte naraz w jednym zdaniu.

テレビを見ます(terebi o mimasu)(Oglądam telewizję.)テレビ - katakanaを - hiragana見 - kanjiます - hiragana

Hiragana i katakana, tak jak alfabet, służą, by zapisać dźwięki. Kanji natomiast służy jednoczesnemu zapisywaniu dźwięków i znaczeń.

Hiragana
Znaki hiragany mają zaokrąglone kształty. Służą głównie do zapisywania końcówek, wyrazów funkcyjnych i tych rdzennie japońskich słów, które nie mają swojego odpowiednika w kanji. Mówiąc prościej, hiraganą zapisujemy to, co się tyczy gramatyki w zdaniu plus niektóre słowa nie będące zapożyczeniami. Poszczególne znaki hiragany odpowiadają sylabom.

Hiragana ze znakami diakrytycznymi

"Znaki diakrytyczne" brzmią strasznie, ale chodzi jedynie o pisane nad znakami hiragany dwie kreseczki bądź kółeczko. Zmieniają one czytanie znaku:

Złożone sylaby

Czasem widzimy w zdaniu japońskim małe sylaby や(ya), ゆ(yu), よ(yo) znajdujące się zaraz za znakami "normalnej wielkości". Są to sylaby złożone i czytamy je w określony sposób:

Kiedy pomiędzy znakami hiragany widzimy małe つ (tsu), oznacza to, że następującą po tym małym znaku spółgłoskę czytamy podwójnie.

さっか (sakka) - pisarz
はっぱ (happa) - liść
ざっし (zasshi) - gazeta

Wyjątkiem od tej reguły jest podwajanie 'n'. Wówczas przed znakiem z grupy sylab zaczynających się od 'n' piszemy ん.

さんねん (sannen) - trzy lata


Wymowa


Przedłużone samogłoski

Jeśli samogłoska jest zapisana zaraz za sylabą, która kończy się tą samą samogłoską, powinno się wymawiać tę samogłoskę przez taką samą ilość czasu, jaką zajmuje wymówienie sylaby. Dlaczego jest to ważne? Ponieważ w języku japońskim czasem przedłużenie samogłoski decyduje o znaczeniu słowa.

Samogłoska "a":
おばあさん (obaasan) - babcia, podczas gdy おばさん (obasan) - ciocia
おじいさん (ojiisan) - dziadek, podczas gdy おじさん (ojisan) - wujek

Samogłoska "u"
すうじ (suuji) - numer

Samogłoska "e"
Dźwięk "ee" w języki japońskim zapisujemy dodając do sylaby kończącej się na "e" samogłoskę "i". Pamiętacie imię "Heisuke"? W języku japońskim czytamy je "heeske" ;). Jest zapisywane w kanji, ale w hiraganie zapisalibyśmy je "へいすけ". Inny przykład:
えいが (eega) - film
Wyjątkiem od tej reguły jest słowo おねえさん (oneesan) - starsza siostra.

Samogłoska "o"
Długie "o" zapisujemy dodając do sylaby kończącej się na "o" samogłoskę "u". Dlatego imiona takie jak Touka, Touma, Souji przeczytamy odpowiednio "tooka", "tooma", "sooji". Bardzo często zamiast pisania "u" stosuje się pisownię "ō". Sama do tej pory nie mogę się zdecydować, czy pisać na blogu "Hakuouki" czy "Hakuōki". Kiedy się zdecyduję, poprawię pisownię we wszystkich postach. Nie ukrywam, że pisanie "u" jest o wiele prostsze. Inny przykład:
ほうりつ (hooritsu) - prawo
Wyjątkiem od reguły jest とお (too) - dziesięć. Zapis jest taki a nie inny ze względów historycznych.


Wymowa ん

ん (n) pod względem wymowy jest traktowane jako pełna sylaba. Wymowa ん zmienia się w zależności od sylab, które znajdują się za nim. Kiedy ん znajduje się przed spółgłoskami "b", "p" oraz "m" wymawiamy je jak polskie "m". Przykładem może być popularne せんぱい (senpai), które wymawiamy "sempai".


Opuszczanie samogłosek

W niektórych przypadkach samogłosek w języku japońskim nie wymawiamy. Opuszczamy "i" i "u" czasami, gdy znajdują się pomiędzy spółgłoskami bezdźwięcznymi (k, s, t, p i h) albo na końcu, za spółgłoską bezdźwięczną. Przykładem niech będą wszystkie męskie imiona kończące się "-suke", czyli Sasuke, Keisuke, Heisuke, Daisuke. Wymawiamy je odpowiednio "saske", "keeske", "heeske" (pamiętamy o podwojeniu "e"), "daiske". Inny przykład:

すきです (sukidesu) - znaczenie "lubię" - czytamy "skides"

Akcent

W języku japońskim występuje akcent toniczny. Oznacza to, że akcentowana sylaba jest wymawiana niskim bądź wysokim tonem. Nie zmienia się jej długość ani siła. Dla odróżnienia, w języku polskim mamy akcent dynamiczny, polegający na wymówieniu sylaby akcentowanej z większą mocą.


Katakana
Poszczególne znaki katakany w porównaniu do znaków hiragany są ostre i kanciaste. Tak jak w przypadku hiragany odpowiadają sylabom. Służą do zapisywania nazw i słów obcego pochodzenia. Oprócz tego katakanę stosuje się w tekście do wyróżnienia pewnych słów lub wyrażeń (coś jak podkreślenie albo tłusty druk), do zapisu wyrazów dźwiękonaśladowczych oraz pewnych nazw naukowych.

W przypadku katakany należy pamiętać o dwóch zasadach.

1. Przedłużone dźwięki zapisane są znakiem "ー".

ポーランド (Pōrando) - Polska
ケーキ (keeki) - ciasto

2. W przypadku dźwięków, które nie istnieją w języku japońskim, używa się kombinacji z małymi znakami oznaczającymi samogłoski.

ハロウィーン (harowiin) - Halloween

Kanji
Kanji to znaki pisma chińskiego, zaimportowane przez Japończyków na początku IV w. n.e.

Struktura kanji

Znajomość struktury kanji ułatwia ich zapamiętywanie, dlatego uważam, że jest ważna. Kanji można podzielić na trzy grupy: kanji-piktografy, kanji-ideogramy i kanji-złożenia.

Kanji-piktografy są najstarsze. To grupa znaków, które powstały z rysunków przedmiotów, które przedstawiają. Przykładem może być znak "目". Oznacza on oko. Jeśli spojrzymy na niego z boku (jak przy emotikonach typu :) :( itd.), rzeczywiście zobaczymy coś, co przypomina oko. Inne przykłady:
月 - księżyc
口 - usta
田 - pole

Kanji - ideogramy reprezentują pojęcia abstrakcyjne i mogą być złożone tylko z jednego elementu. Przykłady:
上 - góra (w sensie położenia)
下 - dół (również w sensie położenia)

Najczęściej spotyka się kanji złożone z dwóch lub trzech elementów. Wówczas elementy, które je tworzą, opisują ich znaczenie. Przykłady:

二 (dwa) = 一 (jeden) + 一 (jeden)
明 (światło) = 日 (słońce) + 月 (księżyc)
好 (lubić) = 女 (kobieta) + 子 (dziecko)

Kanji - złożenia to najliczniejsza grupa w piśmie japońskim. Należą do niej znaki złożone z kilku elementów pierwotnych, w których jeden, nazywany elementem podstawowym albo kluczem, określa obszar znaczeniowy znaku, a drugi określa jego wymowę. Od tej zasady istnieje mnóstwo wyjątków, niemniej jednak warto ją znać. Jak to wygląda w praktyce? Mniej więcej tak:

訪 - wizyta, czytanie on: ホウ (hō), czytanie kun: おとず.れる (otozu.reru)

Element naprowadzający na znaczenie: 言 (mówić)
Element określający czytanie: 方 (osoba/kierunek), czytanie on: ホウ (hō), czytanie kun: かた (kata)


Czytanie kanji

Znaki kanji niemal zawsze mają dwa czytania. Czytanie "on" (onyomi) i czytanie "kun" (kunyomi). Pierwsze z nich to oryginalne, chińskie czytanie znaku. Drugie natomiast oznacza słowo japońskie, do którego chiński znak został zaadaptowany. Nie ma potrzeby zamieszczać przykładów. Gdy wprowadzam na blogu jakiś znak, zawsze zamieszczam oba jego czytania :)




To by było na tyle, ufff. Fani kanji, łączmy się!

Przypominam, że podczas pisania powyższego tekstu korzystałam z podręcznika "Genki I" (Rozdział "Japanese writing system") oraz ze "Słownika znaków japońskich" Bogusława Nowaka (dział "Podstawowe wiadomości o japońskim systemie piśmienniczym"). Polecam po nie sięgnąć, znajduje się w nich o wiele więcej przykładów i ciekawostek.

Torba myśliwego polującego na kanji, czyli czym dysponuję i z czego korzystam przy nauce języka japońskiego.

"Czas leniwych drzemek dobiega końca." - Zima, "Chobits".
Rzeczywiście, czas świątecznego lenistwa dobiegł końca i należy wrócić do codziennej rutyny, która obejmuje również w moim przypadku naukę japońskiego. Cieżko przezwyciężyć ludzką słabość, zwłaszcza, jeśli żaden topór nad szyją nie wisi, ale, jeśli chce się zrealizować cel, trzeba. Zbieram się więc do kupy, myślę o tych wszystkich japońskich grach, w które zagram i już jestem gotowa do działania. Tak między nami, od tego posta powinnam zacząć pisanie bloga. Lepiej późno, niż wcale.

Powiem dzisiaj, z czego korzystam przy nauce japońskiego. Są to przeróżne rzeczy, materialne i wirtualne. Pomyślałam, że wymienię je w punktach, żeby było przejrzyście.

1. Podręcznik i ćwiczeniówka "Genki 1".
Można powiedzieć, że to moja baza. "Genki" to kurs składający się z dwunastu lekcji, dostępny w języku angielskim. Jego koszt to około 121 euro. Cieszy się bardzo dobrą opinią wśród nauczycieli języka japońskiego (anglojęzycznych, ale wciąż). Dla mnie jest osią nauki i wyznacznikiem jej kierunku. W następnych postach będę pisać o tym, czego można się nauczyć z lekcji, starając się przy tym nie odbierać podręcznikowi niczego z jego walorów edukacyjnych (czytaj "nie kradnąc mu treści i nie streszczając go za bardzo").

2. Słownik i rozmówki japońskie.
Dostępne w języku polskim "Słownik znaków japońskich" Bogusława Nowaka oraz "Japoński kieszonkowy" z cyklu "ASSiMiL w podróży".

3. Aplikacje na androida.
- Kana Town - Ta aplikacja służy mi głównie do ćwiczenia hiragany i katakany w wolnych chwilach.
- Kanji Senpai - Dobra rzecz do trenowania kanji, napiszę o niej w osobnym poście.


4. Programy komputerowe.
-Wakan - Polecił mi go nauczyciel języka japońskiego ale przyznam, że niezbyt ten program ogarniam. Przydaje się do pisania po japońsku.


5. Strony internetowe.
Przy nauce korzystam z Internetu garściami i w większości przypadków nawet niezbyt się rozglądam, gdzie jestem, dopóki znajduję to, czego szukam. Z jednej strony korzystam częściej niż z innych i jest to jisho.org


6. Materiały niesklasyfikowane powyżej.
Pod tym zwrotem ukrywam wszelkiego rodzaju kserówki, skany, notatki, a także książki napisane po japońsku, artbooki, mangi, screenshoty z tekstem z gier itp. (mam np. skany bajeczek dla dzieci napisanych głównie hiraganą).


To wszystko. Nie mam już żadnych tajemnic ;)